جعبه جادو

دل بستگی هایم همه رنگ گرفته

جعبه ی جادو با ما سر جنگ گرفته

مدهوش و بیگانه با خود، نمی دانم 

از پشت شیشه، عشق هم سنگ گرفته

گوشم به دهان جغد روی شمعدان

تک چشم بد طینت، با دلم چنگ گرفته

زبان به دهن گرفته و ساکتم اما

بی شرف به شرم و حیا هم شلنگ گرفته

در پی گم شدنم به کوچه ی فراموشی

چشم سفید رو به عقایدم تفنگ گرفته

چشم بسته گور خود می کنم و جعبه جادو

با خدنگ به تابوتم ضرب آهنگ گرفته